Vrbas (nemački Werbass, mađarski Verbász) se nalazi usred Bačke i biva prvi put pismeno spomenut 1387. godine. Nakon turske vladavine, se u 18. stoleću počinje sa ponovnim naseljavanjem, sledstveno čemu nastaje jedna multietnička opština, u kojoj osim Srba žive i brojni Nemci, Mađari i Rusini (nemački Rutenci/Ruthenen).

Iskopavanjem velikog Bačkog kanala i otvaranjem željezničke linije Budimpešta-Zemun se stvaraju uslovi za brzi privredni razvitak Vrbasa, koji u 19. veku postaje industrijski, zanatski i trgovački centar. U tom periodu se u gradu otvaraju i nove osnovne škole, jedna zanatska škola, kao i jedna gimnazija.

U toku josifinskog perioda naseljavanja protestantski kolonisti i. o. osnivaju Novi Vrbas, koga najvećim delom naseljavaju Nemci, koji sredinom 18. veka ovamo dolaze iz Pfalca (Pfalz), Virtemberga (Württemberg), Hesena (Hessen), Elzasa (Elsass) i Sarlanda (Saarland). U to doba Novi Vrbas ima 252 nemačka domaćinstva, koja najvećim delom pripadaju protestantskoj religiji.

Prva nemačka srednja škola se osniva 1918. godine; isprva u okviru crkve, kao evangelistička gimnazija Seniorskog veća/Seniorenrat (1918-1920) i potom kao državna realna gimnazija. Između svetskih ratova Vrbas postaje jedan jedinstveni centar za obrazovanje učitelja, što opštinu čini mestom poistovećivanja za podunavske Švabe.

Nemačko stanovništvo u mestu podiže spomenik u znak sećanja na kolonizaciju oblasti današnje Vojvodine. U okviru značajnog nemačkog građanstva je u Vrbasu živeo i radio i poznati nemački umetnik Jozef Pehan/Josef Pechan (1875-1922), jedan od najvažnijih predstavnika modernog slikarstva u regiji.