Na Trgu Opere (rum. Piața Operei, nem. Opernplatz, mađ. Opera tér), danas Trgu pobede (rum. Piaţa Victoriei, nem. Siegesplatz, mađ. A Lloyd sor) se nalazi temišvarska Opera, sa čijeg je balkona u decembru 1989. godine uz zujanje kuršuma proglašen prvi slobodni grad Rumunije. Ta zgrada iz bečkog arhitektonskog biroa Helmer & Fellner je jedinstvena na celom svetu. Na tri različita jezika – rumunskom, nemačkom i mađarskom – se ovde redovno održavaju pozorišne, kao i operne i baletske predstave.

Ovaj, kao šetalište „Korzo“ („Corso“) poznati trg, je još poznat i kao Lojdovo (Lloyd) šetalište, pošto je zgradu na uglu, u kojoj se danas nalazi rektorat temišvarskog tehničkog univerziteta „Politehnika“ svojevremeno bila izgrađena od plovidbenog osiguravajućeg društva Lloyd. Temišvar je bio lučki grad sve dok je Begejom voženo žito, shodno čemu je bilo potrebno i jedno plovidbeno osiguravajuće društvo. Stambena zgrada na suprotnom uglu, Leflerova palata (rum. Palatul Löffler, nem. Löfflersche Palais, mađ. Löffler palota) je svoj naziv dobila po jednom temišvarskom arhitekti. Na njenoj fasadi se još uvek mogu videti rupe od metaka, koji su u decembru 1989. godine ispaljivani na „teroriste“, koji su želeli da obore Čaušeskuov režim.

Na kraju korza se nalazi rumunsko-pravoslavna Saborna crkva (Catedrala Mitropolitană), zadužbina kralja Mihaja I. Rumunskog (rum. Mihai I. al României, nem. Michael I. von Rumänien, mađ. I. Mihály román király), osvećena 1947. godine.

Arhitekta, koji je gradu implemetacijom mađarskog secesijskog stila na prelazu iz 19. u 20. stoleće dao značajni pečat, je bio Laslo Sekelj (László Székely). Po njegovim planovima je, naprimer, građena Piaristička crkva (rum. Biserica Piariștilor, nem. Piaristenkirche, mađ. Piarista temolom) sa manastirom.

Među istorijske zgrade grada spada i zgrada glavnog sedišta Medizinske visoke škole. To zdanje iz 1926. godine je isprva građeno i služilo banatskim Švabama kao obrazovna ustanova za učitelje, „Banatia“. Tamo se školovalo više generacija učitelja.