Ovo selo leži oko 40 km jugoistočno od Pečuja (Pécs). Nakon pobede carskih trupa nad osmanlijskom vojskom kod brda Haršanj (Harsány hegy) 1687. godine, Veliki Narad (mađ. Nagynyárád, nem. Großnarad) preuzima Dvorska komora. 1699. godine princ Eugen od Savoja (Prinz Eugen aus Savoyen) dobija za svoje ratne zasluge vlastelinsko dobro Bilje (Bellye) sa Velikim Naradom. Pošto vlastelin 1737. godine umire bez zakonitog naslednika, dobro ponovo pada u posed porodice Habsburg.  

Krajem 17. stoleća je u ovoj, nakon osmanlijske vladavine pretežno nenastanjenoj oblasti, živelo nekoliko srpskih i još manje mađarskih porodica. Naseljavanje sela nemačkim kolonistima je, makar i pojedinačno, verovatno započelo već pre 1715. godine. Naseljavanje u većem stilu sledi između 1720. i 1723. godine. Prve kolonističke porodice dolaze iz biskupije Fulda/Nemačka.1729. godine u selu živi 280 duša. U narednim decenijama se broj stanovništva brzo povećava, shodno čemu biskup Klimo 1757. godine prilikom svoje vizitacije ovde pronalazi 828 vernika. Pravoslavni Srbi su već ranije napustili mesto i jedino još naziv jednog polja na zapadnom kraju sela podseća na njihovo prisustvo.

Nakon Drugog svetskog rata je iz mesta proterano više od 600 Nemaca. Onima, koji su ostali, su bila oduzeta sva prava i dobra. Mađarske porodice, na osnovu Benešovih dekreta proterane iz Čehoslovačke, kao i mađarske porodice iz različitih regiona Mađarske bivaju useljene u nemačke kuće. Time nije prekinuta samo govorno-kulturna homogenost mesta, već i religiozna, pošto su ovamo doseljeni Mađari bili kalvinističko-reformirane veroispovesti.

Vredan preporuke je obilazak groblja. Promena jezika na nadgrobnim spomenicima od sredine 20. veka jasno pokazuje kakvo su drastično delovanje, između 1946. i 1948. godine i nakon proterivanja velikog dela Nemaca, na mesnu nemačku zajednicu imale obespravljenje i oduzimanje ne samo svojine, već i svakog prava na nju.

Zajednički spomenik iz svoje domovine proteranih Nemaca i Benešovim dekretima iz Čehoslovačke proteranih Mađara je jedinstven u celom Karpatskom bazenu. Spomenik se nalazi na malom trgu pred Tančićevom ulicom br. 30 (Táncsics utca 30). Na tom mestu se svake godine, 23. oktobra, održava komemorativna manifestacija na nemačkom i mađarskom jeziku.

Najpoznatiji umetnički spomenik sela je crkva, podignuta između 1756. i 1763. godine u čast Majke Božje. Ta barokna gradnja se pripisuje bečkim arhitektima. Shodno tradiciji, Marija Terezija (Maria Theresia) nakon rođenja svog sedmog deteta naređuje da se u sedam naselja o državnom trošku izgradi po jedna crkva. Veliki Narad će biti najsevernije od tih naselja – i jedino, što se danas nalazi u Mađarskoj. Preostalih šest crkvi stoji u selima dunavsko-dravskog trougla u današnjoj Hrvatskoj.