Na secištu ulica Stefan cel Mare i Mihai Viteazul se nalazi jedna mala pijaca. Njome dominira zgrada kalvinističke crkve, takozvane „Crkve u okovima“. Grad Satu Mare se rano, u prvoj polovini 16. stoleća, priključuje kalvinističkoj reformaciji. Međutim, prva crkva nastaje tek 1622. godine. Prvi planovi za izgradnju jedne prikladne crkve su urađeni već sredinom 18. veka, ali se sa polaganjem kamena temeljca moralo čekati na Patent o toleranciji, kojeg je izdao car Josip II. (Joseph II.) 13. oktobra 1781. godine. Građevinski radovi na crkvi su trajali od 1788. do 1806. godine. Planovi za tu građevinu u vitičastom stilu potiču od neimara Žigmonda Prajnliha (Zsigmond Preinlich).

Pored propovedaonice se nalazi zvono ranije, od strane Kuruca zapaljene crkve, koje je po nalogu reformiranih građana Satu Marea 1633. godine izlio livac Georg Vird (Georg Wierd) iz slovačkog Prešova (mađarski Eperjes). Povodom stogodišnjeg jubileja su ugrađene orgulje, načinjene u budimpeštanskoj radionici Otoa Rigela (Otto Riegel).