Municipijum (opština) Karej (rumunski Carei, nemački Großkarol, mađarski Nagykároly) leži na zapadu upravnog okruga Satu Mare. Mesto se pod nazivom Karul u pismenim izvorima prvi put spominje 1213. godine. U 14. veku ono postaje centar dobara porodice Karolji (Károlyi). Hronike 16. i 17. stoleća govore o više pljačkaških pohoda turskih vojski. Kurucki ustanak, koji sledi nakon toga, će izazvati teška razaranja, kako u Kareju, tako i u celokupnoj oblasti. Nakon mirovnog sporazuma, koga je 1711. godine u Sate Mareu inicirao grof Šandor Karolji (Sándor Károlyi), isti dovodi u Karej i druga opustošena mesta doseljenike iz Švapske. Zahvaljujući tim doseljenicima, 18. stoleće postaje za grad i njegovu okolinu jedno istinski cvetajuće stoleće. Privredni procvat sledi i demografski procvat: broj stanovnika se kontinuirano povećava.

Oko 1750. godine na području Kareja žive Mađari, Švabe, Rumuni i Židovi. Sa imenom porodice Karolji je povezana i izgradnja rimokatoličke crkve, kao i rimokatoličke škole u Kareju. U isto vreme se grade i sedište župne uprave, reformirana crkva i grčko-katolička crkva Rutenaca (današnjih Rusina) i Rumuna. Sredinom 18. veka se osnivaju i najvažniji karejski esnafi. Ali status grada Karej dobija tek 1848. godine. Karej u 19. stoleću doživljava tri katastrofe: prvo veliki zemljotres, 1834. godine, a potom dva velika požara, u godinama 1836 i 1887. Požar iz 1887. godine je skoro ceo grad pretvorio u krš i pepeo. Današnji Karej je rezultat ponovne izgradnje nakon tog velikog požara 1887. godine.

Infrastruktura transporta na području Kareja u drugoj polovini 19. veka doživljava jedan spektakularni razvitak. Naime, 1871. godine se otvara željeznička linija Satu Mare-Debrecen (rumunski Debrețin, nemački Debrezin) i 1887. godine Satu Mare-Zalau (rumunski Zalău, mađarski Zilah, nemački Zillenmarkt). Obe linije na spisku svojih stanica imaju i Karej. Iz Kareja potiču mnoge značajne ličnosti. Oko 1530. godine je ovde rođen Gašpar Karoli (Gáspár Károli), prvi prevodilac Biblije na mađarski jezik. Njegova bista se nalazi pred Reformiranom crkvom. U gradskom centru stoji kip književnice Margite Kafke (Margit Kaffka), koja je ovde ugledala svetlost dana. Isto tako u gradskom centru stoji i statua Avrama Iancua (Avram Iancu). Kao branilac Transilvanijskog rudarskog pobrđa (rumunski Munții Metaliferi, nemački Siebenbürgisches Erzgebirge, mađarski Erdélyi Érchegység) u toku revolucionarnih godina 1848-49, on uživa status heroja. Posebno ga obožavaju Moci (rumunski Moti, nemački Motzen, mađarski Mócok, rumunski prastanovnici zapadnog pobrđa. )

Prožimajući element gradskog centra je raskošni, deset hektara veliki Dendrološki park. Oko zamka grofa Karoljija, građenog u stilu plemićkih sedišta 19. veka, ovde rastu stotine vrsta drveća i žbunja.

Današnji oblik ovog glavnog zamka Karoljijevih je rezultat ponovne izgradnje 1894. godine. Temeljni zidovi potiču iz 1794. godine. Danas se u zamku nalaze gradski muzej i gradska biblioteka.