Nedaleko od Vesprema (mađ. Veszprém, nem. Wesprim) leži po svojoj porcelanskoj manufakturi svetski čuveni gradić Herend (nemački Herendau). Porodica Zihi (Zichy) u 18. stoleću naseljava ovo napušteno naselje doseljenicima iz Bavarske (Bayern).

Nemački doseljenik Vince Štingl (Vince Stingl) 1826. godine u mestu osniva fabriku za proizvodnju kamene robe, u kojoj ubrzo počinje i proizvodnja porcelana. Štingl, koji je neprestano kuburio s nestašicom kapitala, uspeva uvući u posao najvećeg zajmodavca, Mora Fišera (Mór Fischer), kome će 1839. godine prepustiti fabriku. Zahvaljujući Moru Fišeru, preduzeće postaje internacionalno poznato. Do 1840. godine porcelanska manufaktura nema skoro nikakvog uticaja na život u Herendu, pošto je u njoj bilo zaposleno samo malo ljudi iz mesta. Stručni radnici su isprva dovođeni pre svega iz Austrije i Češke. Internacionalni proboj fabrika doživljava 1851. godine na izložbi umetničkih radinosti u Londonu, kada engleska kraljica Viktorija (Victoria) poručuje nekoliko delova jednog egzotičnog servisa.

Između dva svetska rata se menja slika Herenda. Od jednog poljoprivrednog sela postaje industrijska opština. Pored rudarske i fabričke industrije su se ovde udomaćila i mnoga tradicionalna mala preduzeća.

Početkom 20. veka kao akcionarsko društvo novoosnovana porcelanska fabrika počinje zapošljavati sve više saradnika. Time firma doprinosi stabilnosti životnog standarda u Herendu. 1948. godine jedanaest porodica mora usled proterivanja pobeći u istočne krajeve Nemačke. U Herendu se može posetiti Muzej porcelana, pri čemu posetilac stiče uvid u proizvodnju porcelana. U muzeju se između ostalog nalaze i spomen-table mađarsko-nemačkih saradnika i drugog upravnika fabrike Mora Fišera. U katoličkoj crkvi Sv. Evstatija (Hl. Eustachius) se može videti širom sveta jedinstveni porcelanski prozor sa slikom Svete Jelisavete (Heilige Elisabeth/Szent Erzsébet).