Mor je domovina čuvenog vina „Ezerjó” („Ezerjo/Hiljadu puta dobro“), jedne fine bele sorte. Mesto leži u jednoj dolini između Verteša (Vértes) i Bakonjskog brda (mađ. Bakony hegy, nem. Bakonygebirge). U prvoj polovini 18. stoleća se na inicijativu porodice Hohburg (Hochburg) ovamo u tri velika vala doseljavaju nemački govoreći doseljenici; najvećim delom iz Austrije, Bavarske i iz Švarcwalda (Schwarzwald).

U opštini se nalaze dva lepa i dobro očuvana zamka. Prvi od njih je zamak Luženski (Luzsénszky), odnosno Lancoš (Láncos). Izgrađen je 1790. godine u takozvanom vitičastom (rokoko-klasicističkom) stilu. Danas tamo imaju načelništvo i gradska uprava svoje sedište. Drugi zamak je Lamberg, jedno barokno zdanje, građeno od 1762. do 1766. godine po planovima dvorskog graditelja Jakova Felnera (Jakob Fellner) za grofa Antona Lamberga. Tu se nalazi Zavičajni muzej sa jednom švapskom prostorijom i mesnom istorijskom zbirkom, između ostalog, sa uspomenom na rudnik kamenog uglja, kao i s jednom minijaturom bitke kod Mora, koja se odigrala 30. decembra 1848. godine. Jedna spomen-soba seća na Šandora Vekerlea/Sándor Wekerle) (1878-1936). On dolazi u Moru na svet i postaje prvi predsednik ministarstva Mađarske, koji nije imao plemićko poreklo.

Karakteristični „spomenici“ vinske kulture su muljače i podrumi, građevine, koje su se u Moru nalazile na kraju mesta i koje su delimično pokazivale barokne i klasicistički-romantične stilske znamene. Međutim, mnoge od njih su ili srušene, ili pregrađene, služeći danas kao stambene zgrade, ili kao uredi. Nekoliko originalno očuvanih, istorijskih vinskih podruma postoji još u Lipinoj ulici (Hársfa utca), kao naprimer 1771. izgrađeni i pre kratkog vremena renovirani Rufov podrum (Ruff-Keller), sa jednom muljačom iz 1926. godine.

U čast Sv. Vendelina (Wendelin) i Sv. Lenarda, grade Jozef Veber (Josef Weber) i njegova supruga, nakon jednog zaveta, 1746. godine kapelu, za sećanje na goveđu zarazu iz 1743. godine.

Kapela Sv. Rohusa (Hl. Rochus Kapelle) – jedna neogotska kapela sa šiljatim tornjem u obliku šlema na levoj strani fasade, biva izgrađena 1836. godine za uspomenu na epidemiju kolere iz 1830. godine.

Na Kozjem brdu (Kecskehegy), u senci jednog ogromnog drveta, stoji barokna Kapela Sv. Urbana iz 1794. godine – jedna vinogradska kapela.

Barokni drveni altar kapele u Moru-Arkipusti (Mór-Árkipuszta), posvećene Sv. Ivanu Nepomuku, je jedan značajni kulturno-istorijski spomenik. Sve do pedesetih godina 20. veka je ta kapela korišćena i kao porodična kripta.

Spomen-obeležje povodom Drugog svetskog rata, sa statuom Sv. Đorđa (mađ. Szent György, nem. Hl. Georg), grad Mor podiže 1994. godine. Spomenik iz 1998. godine, povodom 300-godišnjice doseljavanja i 50-godišnjice proterivanja Nemaca, potiče od umetnika Rige Ištvana (Rigó István). On se nalazi u takozvanom „Milenzentarijskom“ parku (Millezentarium: 1100 godina; misli se na 1100 godina postojanja mađarske države, što je proslavljeno 1996. godine). 2001. godine svečano otkrivena bronzana statua Sv. Gizele seća na suprugu osnivača države, Stefana Prvog. Ta statua je postala simbolom zajedničkog življenja između Nemaca i Mađara.