Grad Vesprem (mađ. Veszprém, nem. Wesprim) u Bakonjskoj šumi (mađ. Bakonyerdő, nem. Bakonywald) u narodnom govoru važi kao „grad mađarskih kraljica“. Taj epitet Vesprem zahvaljuje prvoj mađarskoj kraljici Gizeli Bavarskoj (mađ.. Gisella, nem. Gisela). Pisani dokumenti svedoče o tome, da su sa Gizelom na mađarsko područje došli i prvi nemački vitezovi i duhovnici. Međutim, najveći val mađarskih Nemaca dolazi mnogo kasnije, nakon završetka turske vladavine. Od 1720-tih godina se broj nemačkih stanovnika kontinuirano povećava. Oni su, kao visokokvalifikovane zanatlije, bili svuda rado viđeni. Nemački doseljenici su između ostalog radili kao stolari, tesari, kolari i mesari.

I osnivanje štamparske industrije u gradu je bilo povezano sa nemačkim doseljenicima. 1789. godine tipograf Jožef Štrajbing (József Streibing) otvara prvu štampariju na današnjem trgu Ovaroš (Òváros). U radionici je najvećim delom štampano na nemačkom i latinskom književnom jeziku. Štrajbingovi naslednici su takođe bili nemački doseljenici.

Županijski muzej u Vespremu pokazuje istoriju Bakonja, Balatonske ravnice i grada. Osim toga raspolaže sa mađarsko-nemačkim nošnjama iz okolnih mesta. Vespremski zamak danas uživa status graditeljskog spomenika. Njegova ponovna izgradnja u 18. stoleću je povezana sa biskupom Padanji Biro Martonom (Padányi Bíró Márton) – takozvanim graditeljem crkvi u županiji – koji je nakon turske vladavine počeo sa sprovođenjem rekonstrukcijskih radova. Jedinstvena je biskupska palata u zamku, koja od 1993. godine služi kao sedište nadbuskupa. Od 1996. godine se u crkvi čuva Gizelina relikvija.